Ucz się języków! Gdziekolwiek będziesz, załatwisz wszystko! – Ta rada nadal jest bardzo aktualna, ale obecnie wymaga małej redefinicji. Wynajem samochodu, zakupy, rezerwacja hotelu, zamówienie taksówki, tłumaczenie np. menu w restauracji – w obecnej sytuacji wszystkie te rzeczy załatwimy przez aplikację lub zaprogramowane urządzenie. Różnica jest taka, że aby przełamać barierę językową mas, garść osób musi zostać poliglotami języków programowania!
Języki takie jak Java, Python, PHP są praktycznie noworodkami w porównaniu z wiekiem języka konwencjonalnego, czy jednak wiesz skąd wzięły się ich nazwy, jak powstały i do czego nawiązują ich logotypy?
Poniżej znajdziesz odpowiedź na pytania, czy Python ma jakikolwiek związek z gadami, co ma kawa do Javy i skąd do PHP przywędrował słoń!
Zacznijmy z grubej... trąby!
PHP i sympatyczny ElePHPant!
Pierwsza wersja tego języka rozpowszechniana pod nazwą PHP/FI została stworzona przez Rasmusa Lerdorfa w roku 1994. PHP było akronimem od Osobistej Strony Internetowej (Personal Home Page Forms Interpreter).
Z biegiem lat, dzięki swoim możliwościom PHP zdobywał rosnącą popularność w środowisku developerów. W 1998 kiedy sława PHP nabierała rozpędu, Vincent Pontier (późniejszy twórca logotypu ze słoniem) spotkał się ze swoim przyjacielem, który jako developer zgłębiał temat rozwijającego się PHP i zaczął wprowadzać Pontiera w możliwości nowego języka.
Jak sam opowiada Vincent Pontier:
„Podczas gdy mój przyjaciel François, który przyszedł kodować do mojego domu, aby pokazać mi, co można zrobić z tym "PHP", w głębokim zamyśleniu bawiłem się rysując duże litery "PHP" na białej kartce papieru. Przez przypadek - a przypadek czasem sprawia, że dzieją się dobre rzeczy - nagle zauważyłem, że litery tworzą kształt słonia, jeśli spojrzeć na nie pod "bocznym kątem". Przyjrzyj się dobrze, to zobaczysz!”
Vincent postanowił podzielić się swoim kreatywnym odkryciem w ówczesnym PHP’owym środowisku a gdy pomysł spotkał się z dużym entuzjazmem, nie było już drogi odwrotu – szkic musiał przybrać finalną wersję i stać się oficjalnym symbolem PHP.
Z czasem społeczność PHP rosła, a sam język stał się jednym z najczęściej używanych w Internecie. Programiści przyjęli ElePHPanta jako maskotkę, podobnie jak pingwina Linuksa. Pluszowe zwierzątko narodziło się 10 lat później i przy odrobinie szczęścia można nabyć je w sklepie Vincenta (nie lokujemy produktu, tylko przedstawiamy możliwości). Obecnie PHP jest znany na całym świecie a ElePHPantowe pluszaki nabywają wręcz kolekcjonerskiej wartości. Przypadek czasami tworzy piękne historie!
Zanim przejdziemy do Pythona, zróbmy jeszcze przerwę na kawę… eee Javę!
Java
Gdyby nie przypadek, logo i nazwa Java’y wyglądałyby dziś w nieco inny sposób.
Jako nowy produkt korporacji Sun Microsystem (obecnie Oracle America Inc.) język nieznany jeszcze jako Java, musiał zostać „opakowany” w jakąś chwytliwą i krótką nazwę.
Pierwsza propozycja padła na Oak. Krótkie i zwięzłe słowo było propozycją wiceprezesa Sun, który zainspirował się gałęziami dębu widzianymi z okien swojego gabinetu. Niestety, nieco później prawnicy ostudzili zapał zespołu wracając z informacją o tym, że Oak jest już zajętym znakiem towarowym. Ta przymusowa rezygnacja rozpoczęła falę wielogodzinnych i frustrujących rozmów wśród dwunastoosobowego zespołu pracującego nad wymyśleniem kolejnej propozycji.
Przez panujące wówczas zamieszanie, wskazanie pomysłodawcy nazwy Java nigdy nie było w 100% możliwe. Im dłużej debatowano nad nazwą, tym trudniejsze stawało się przekrzyczenie rzucanych zewsząd propozycji zespołu.
Jedna z teorii mówi o tym, że po kilku godzinach bezowocnych prób, lekko już zniechęcony inżynier Chris Warth, pijąc kawę marki Peet's Java, wtrącił tę nazwę jako przykład kolejnego pomysłu, który prawdopodobnie też się nie przyjmie...
Jak sam mówi:
"Nie twierdzę, że jestem tym, który pierwszy zasugerował nazwę... To zdecydowanie była Peet's Java, którą piliśmy, ale mogłem to być ja, James (wiceprezes SUN) lub ktoś inny. Po prostu nie pamiętam dokładnie, kto to powiedział.
„[...]Przeczucie moje oraz innych inżynierów było takie, że moglibyśmy nazwać to „xyzzy” i nadal byłoby to popularne. W końcu nie ma znaczenia, kto pierwotnie zasugerował nazwę, ponieważ ostatecznie była to decyzja grupowa - być może pomogła jej garstka ludzi napędzanych kofeiną".
Jak wspomina Sami Shaio – jeden z ówczesnych inżynierów SUN:
"Właściwie trudno powiedzieć, skąd po raz pierwszy wzięła się „Java”, ale wylądowała na liście kandydatów, których wybraliśmy... wraz z Silk, Lyric, Pepper, NetProse, Neon i mnóstwem innych, zbyt wstydliwych, by je wymienić".
Jak widać, zagadka prawdopodobnie nigdy nie zostanie rozwiązana. Pewne jest jednak, że nazwa Java przyjęła się tak dobrze, że nikt obecnie nie wyobraża sobie bycia np. NetProseNeon Developerem.
Znany nam logotyp Javy nie ewoluował zbytnio na przestrzeni lat. Pierwsze logo (po lewej) powstało w 1996 roku, natomiast jego obecna, uproszczona wersja ujrzała świat w 2003!
Python – od czego się zaczęło?
Pierwszy raz Python pojawił się w lutym 1991 roku w wersji 0.9.0 co oznacza, że obecnie obchodzi swoje 31 urodziny! Jego twórca Guido van Rossum rozpoczął nad nim pracę z zamiarem stworzenia następcy języka ABC, który rozwinął się w latach 80.
Od samego początku Python zaczął rozwijać się bardzo dynamicznie. Już pierwsza wersja pozwalała na obsługę wyjątków, funkcji i typów danych podstawowych. Pomimo tego, że na przełomie lat pojawiło się bardzo dużo innych języków programowania, Python, nadal dzielnie trzyma się w czołówce tych najbardziej popularnych i obiektywnie łatwych do przyswojenia języków.
Natomiast, co język programowania może mieć z gada? Stosunkowo bardzo niewiele, dlatego też nazwa pochodzi nie tyle od zwierząt, co od popularnej serii komediowej emitowanej na BBC pt. „Latający Cyrk Monty Pythona”. Guido był ogromnym fanem tego komediowego serialu, a nazwa Python wydała mu się na tyle unikalna i chwytliwa, że wręcz naturalnie przylgnęła do nowo powstałego języka.
Logotyp to już zupełnie inna historia i nie zawsze przedstawiał on dwa splecione węże.
Do 2006 roku logotyp Pythona przedstawiał nazwę marki w stylu nawiązującym designem o stylistykę retro.
Dwa węże w logo Pythona zaprojektował Tim Parkin. Inspiracja, którą się kierował nawiązuje do sztuki starożytnych majów. Ich glify bardzo często nawiązywały do motywów zwierzęcych (również węży) i były wpisane w koło lub kwadrat z zaokrąglonymi bokami. Prawda, że podobne?
Jak widać, bez zasięgnięcia lekcji historii, trudno byłoby znaleźć bezpośrednie nawiązania i zrozumieć inspiracje, z których powstały nazwy języków, a co za tym idzie, nazwy niektórych stanowisk w IT.
Kreatywność, fascynacja lub przypadek – w ten sposób chyba najłatwiej streścić sposób nadawania nazw, bez których nie wyobrażamy sobie dzisiejszego programistycznego świata. Jednak to nie nazwa świadczy o popularności języka. W tym wypadku to język nadaje popularność nazwie!
_________
autor: Maciej Szczuka - Social Media Specialist w DCG
#PHP #Java #Python #Logotyp 
